പണ്ടുണ്ടായിരുന്നെന്
വിദ്യാലയത്തില്
വിദ്യതന് ചുമടു
പേറി
വിദ്യാര്ഥികള്ക്കിറക്കി
വെക്കാന്
ഒരു കൂട്ടം തണല്
മരങ്ങള്
സൌഹൃദങ്ങള്
പൊട്ടി മുളച്ചതിനും
പ്രണയങ്ങള്
നാമ്പിട്ടത്തിനും
സാക്ഷിയായ് ഒരുപാടേടുകളെഴു-
തിത്തീര്ത്ത
മുത്തശ്ശി മരങ്ങള്
മരത്തിനു ചുറ്റും
വട്ടമോടികളിച്ചതും
തളരുമ്പോളതിന്
ചോട്ടിലിരുന്നു
വര്ണ്ണ
പൂക്കളാല് ചിത്രശലഭങ്ങള്
പറത്തിയതുമ്മാവിലക്കരണ്ടിയില്
ഉച്ചനേരമുപ്പുമാവിന്
രുചിയറിഞ്ഞതും
കാലം ചിലതരിച്ച ഓര്മ്മതന്
പുസ്തകത്തിലെ വരികളവര്
വട്ടമിരുന്നു വായിച്ചതും
ചോരനെപ്പോലെ
ഞാന് ചെവിയോര്ത്തു
കേട്ടു.
കൊതിക്കുന്നു വിരസമാമീക്ലാസ്സ്-
മുറി വിട്ടാതണല്മരംതേടി
പോകാന്
പഴന്തലമുറ പറഞ്ഞു
കൊതിപ്പിച്ചാ-
യിളംകാറ്റൊന്നു
പുല്കാന്
മെല്ലെതഴുകിത്തലോടിയെത്തുമതിന്
പരിതപം കേള്ക്കാനെനിക്കു
പറയാന്
അതിന് ചോട്ടിലിരുന്നെന്ഹൃത്തില്
മുളപൊട്ടും കവിത
രചിക്കാന്..
തിരിച്ചറിയുന്നു
ഞാനിന്നവയെല്ലാം
വെറും പാഴ്ക്കിനാവുകള്
മാത്രം
മാപ്പ്,
നിങ്ങള് വെടിവട്ടം
പറയുമ്പോള്
വഴിയെപ്പോകുമീ പുതുതലമുറക്കാരന്
ചെവികൊടുത്തു
പോയതാണ്!
**************************************സാന്